Stap voor stap STAP stappenplan

Rechts van me ligt een uitgedraaid stappenplan, links van me staat een warme kop koffie in mijn petrolgroene lievelingsmok met gouden oortje in een van de kleuren van mijn branding. Ik heb nog even wat rek- en strekoefeningen gedaan (die blijk je nodig te hebben) en zit er helemaal klaar voor. Laptop aan, 3 browsers open, ingelogd met mijn DigiD en BAM, we zijn gestart.

Een klein, ietwat zielig ogend, blauw mannetje loopt tergend traag over mijn beeldscherm heen. In de ene browser heeft hij een kleine voorsprong op zijn kleine blauwe broer. Ik zat precies om 8 uur al klaar, ingelogd en wel. Terwijl de deuren pas om 10 uur open zouden gaan. De wachttijd loopt op en inmiddels moet ik meer dan een uur wachten. No problem, want ik heb toch genoeg te doen. Met een half oog op alle browsers gericht, verricht ik wat andere klussen die voor die ochtend op de agenda staan.

Kak, de wachtrij is gestopt melden alle browsers mij. Wat nu? Ik speur mijn uitgedraaide stappenplan af, maar deze melding staat er iet bij. Geduldig wacht ik af en na 20 minuten beginnen mijn blauwe mannetjes weer te lopen. Althans, tergend langzaam voortbewegen doet meer recht aan wat ik op mijn scherm zie. Wachttijd nog steeds meer dan 1 uur.

Ondertussen ontvang ik een aantal bemoedigende mailtjes: Hou vol! Je kunt het! En 15 minuten later: Hou vol 2.0 Je bent er bijna, hier nog een aantal tips bij het invullend van de informatievelden als je straks aan de beurt bent.

Eerlijks is eerlijk, die mailtjes steunen me wel tijdens het wachten. Het is inmiddels bijna 13:00 uur en de moed zinkt me af en toe in de schoenen. Het klonk zo simpel allemaal, even inloggen, aanvragen, versturen en klaar. Maar het vergt wel wat uithoudingsvermogen en ik moet mijn best doen om gemotiveerd te blijven en de schermen gefocust in de gaten te blijven houden.

Rond 13:10 uur heeft een van de blauwe mannetjes een flinke voorsprong op de anderen. En ineens veranderd de wachttijd: Nog 20 minuten voor u aan de beurt bent. Een klein vonkje hoop borrelt op vanuit mijn buik, yes, wat goed dat ik nog niet opgegeven had.

Eindelijk om 13:39 ben ik aan de beurt, ik ben er doorheen, whoop whoop! De aanhouder wint! Of toch niet? Ik moet opnieuw inloggen met mijn digiD om het proces te voltooien. Net als hij verschiet op het DigiD inlogscherm, lijkt hij vast te lopen. Dit M E E N je niet. Niet na al die uren dit. Men, ik moet nu rustig blijven. Kan ik de pagina verversen en begint het hele proces dan weer opnieuw. Ik besluit een hulplijn in te schakelen. Snel mail ik naar de partij die mij eerder van aanmoedigende mailings had voorzien. Al snel krijg ik antwoord terug. Niet opgeven nu, kom op! Ververs je pagina, je bent er bijna!

Hoe vaak ik ook op verversen klik, het scherm blijft wit. Niks, nakkes, nada. Het heeft niet zo mogen zijn. Ik voel een vlaag van frustratie opkomen. Ik besluit maar om eindelijk te gaan douchen want ja, eerder durfde ik mijn plek niet te verlaten. Onder de warme douche probeer ik mijn frustratie van me af te laten glijden.

Als ik aangekleed en wel weer terugkom in mijn kantoor zie ik daar nog een nieuw mailtje: En, is het gelukt?

Ondanks de eerdere mislukte pogingen besluit ik het nog een keer te proberen. Zodra ik de pagina ververs springt hij nu wel door naar het juiste scherm. Ik kan alles invullen en mijn aanmelding versturen. En zodra ik op de verzendknop heb gedrukt, verschijnt er een warm gele balk met zwarte tekst in mijn scherm. ‘Helaas, door de grote aanvraag is het STAP budget voor deze ronde op. Probeer het later nog eens’.

Ik mail nogmaals met mijn hulplijn en zij stelt me gerust. Het kan dat je er nog net doorheen gekomen bent. We wachten het af.

Na 3 dagen ontvang ik een mail. Er staat een bericht klaar in: UwStapbudget. Log in om het bericht te lezen. Al die extra handelingen, stuur mij gewoon het bericht via de mail   Ingelogd vindt ik daar mijn aanvraag. Helaas is uw aanvraag afgewezen. Of wel: de pot was leeg, probeer het later nog eens. Ik voelde dit keer geen frustratie of teleurstelling. Misschien omdat er al een paar dagen verstreken waren. Ik voelde hoop en ik voelde een nieuwe kans. En de volgende ronde ga ik het gewoon opnieuw proberen!

Voor alle ondernemers onder mijn volgers kwam dit waarschijnlijk als snel bekend voor. Ben je geen ondernemer: Het STAP budget is in het leven geroepen voor zzp’ers om hun plaats op de arbeidsmarkt te versterken. Het is een budget van €1000 die ingezet kan worden bij voor het volgen van een opleiding (vrij vertaald). Ik had nog niet eerder gebruik gemaakt van dit budget, maar als het er toch is, why not!

Wat dit verhaal in godsnaam met keto te maken heeft? Het gaat niet altijd zoals we van tevoren hadden bedacht. Makkelijk en easy en in een keer de jackpot. Al zou ik dat absoluut iedereen gunnen. Het kost moeite, geduld, soms frustratie en soms kom je niet daar waar je had gehoopt te komen. Althans, niet de eerste poging en misschien ook niet de tweede. En als je dan zou opgeven, dan blijf je achter met het gevoel, dit gaat mij nooit lukken. Dit is nou eenmaal niet weggelegd voor mij. Maar als je het wel blijft proberen, als je het aandurft om een hulplijn in te schakelen, die jou kan motiveren, coachen, stimuleren, dan komt er een moment dat het ook jou gaat lukken. Daar ben ik van overtuigd. Dus geef niet op! Blijf proberen. Sta elke keer weer op en ga op zoek naar wat er het beste bij jou past!

Ik heb nu nog 3 plekken over in mijn 7 novembergroep. Alleen voor vrouwen die 4 tot 8 kilo willen verliezen en er helemaal voor willen gaan de komende 4 weken!

>> Klik alleen verder als je wilt afvallen <<

Stop jij daar waar het niet lukte? Laat je de frustratie de overhand nemen? Of schakel jij een hulplijn in?